Stichting de Thuiskopie incasseert sinds 1991 vergoedingen voor kopieën die consumenten maken op voorwerpen waarop of waarmee gekopieerd kan worden. Dat kunnen cassettebandjes of cd-roms zijn, maar ook op smartphones en tablets zit een thuiskopieheffing. Stichting de Thuiskopie int deze heffing en zorgt ervoor dat dit op de juiste plek terecht komt. Stichting PRO ontvangt het ‘uitgeversaandeel’ hiervan dat wij verdelen onder uitgevers. Sommige apparaten lenen zich er namelijk voor om gepubliceerd werk te kopiëren (denk aan tijdschriften, kranten, websites, e.d.). Als uitgever kunt u daarom ook een gedeelte van dit Thuiskopie-geld ontvangen.

Stichting PRO behartigt de belangen van uitgevers en de door hun vertegenwoordigde auteurs op het gebied van collectieve exploitatie van auteursrechten. Het gaat daarbij om rechten die uitgevers niet of moeilijk individueel kunnen uitoefenen. Als vertegenwoordiger van uitgevers ontvangt Stichting PRO ook vergoedingen voor uitgevers vanuit Stichting Leenrecht, Stichting Reprorecht en Stichting de Thuiskopie. Wij zorgen ervoor dat deze vergoedingen eerlijk worden verdeeld. 

Klik hier voor een infographic over de geldstromen van Stichting PRO. 

De verdeling kan pas plaatsvinden als alle uitgevers hun omzet hebben opgegeven. Dan kan PRO direct uitkeren zodra wij de vergoeding krijgen van Stichting de Thuiskopie. Doorgaans is dit enkele maanden nadat uitgevers hun omzetopgave hebben gedaan, meestal rond de zomer. 

In de regel keert PRO vergoedingen uit die het jaar daarvoor zijn geïncasseerd door Thuiskopie. Dus in 2021 ontvangen uitgevers de Thuiskopie-vergoeding over 2020, in 2022 de vergoeding over 2021, etc. 

Op uw factuur, terug te vinden in de webportal, kunt u eenvoudig zien op welk jaar de vergoeding betrekking heeft.

U heeft recht op een Thuiskopievergoeding als u omzet heeft in één of meer van onderstaande categorieën:

• Dagblad
• Nieuwssite
• Publiekstijdschrift
• Consumentenwebsite

Verschillende verschijningsvormen komen in aanmerking voor de Thuiskopie-vergoeding. De uitgaven mogen zijn verschenen in print, digitaal, of een combinatie hiervan, en/of geëxploiteerd zijn door middel van een databank, website of app.

Enkele voorwaarden:

- U mag enkel de omzet opgeven van het afgelopen kalenderjaar.

- U mag enkel de netto omzet opgeven die het resultaat is van verkoop aan in Nederland gevestigde consumenten. 

- Onder netto omzet verstaan wij de bruto omzet tegen consumentenprijzen (exclusief BTW, exclusief distributiekosten en exclusief handelskorting) van aan Nederlandse eindgebruikers verkochte abonnementen, losse verkoop en netto advertentieomzet. 

- Inkomsten uit sponsoring mogen niet worden opgegeven.

- Uitsluitend titels met een 'open lezerskring' komen in aanmerking. Hieronder verstaan we: uitgaven die niet uitsluitend voor leden of aangeslotenen verkrijgbaar zijn, maar die voor een ieder verkrijgbaar zijn (in de losse verkoop of via een abonnement). 

U geeft de omzet op exclusief BTW, exclusief distributiekosten en exclusief handelskorting. De omzet dient te worden opgegeven exclusief inkomsten uit sponsoring. Eventuele export mag niet worden meegenomen.

Niet-eigen uitgaven:
Uitgaven die de uitgever in opdracht van derden verzorgt en waarbij de uitgever niet in de publicatie wordt vermeld, mogen niet worden opgegeven.

Publiek domein:
Publicaties waarvan het auteursrecht is vervallen (zeventig jaar na de dood van de auteur) mogen niet worden opgegeven.

Vak-en wetenschappelijke boeken en tijdschriften:
Omzet uit vak-en wetenschappelijke boeken en tijdschriften kan niet worden opgegeven omdat dit een vergoeding is die door consumenten wordt afgedragen (geen professioneel gebruik).

Algemene boeken:
Daarnaast kan er geen omzet worden opgegeven in de categorie algemene boeken omdat het aantal makers in loondienst over het algemeen nihil is.

Let erop dat de bedragen 'schoon' ingevuld moeten worden (zowel in het Excel-bestand als handmatig invoeren). Gebruik daarbij geen punten en komma’s. Vul bijv. niet ’23.000’ in, maar ‘23000’.

In 2015 heeft het Europees Hof in het zogeheten HP/Reprobel-arrest bepaald dat uitgeverijen op zichzelf geen Auteursrechthebbende zijn. Hierdoor komen de vergoedingen die geïncasseerd worden voor het gebruik van auteursrechtelijk beschermd materiaal volledig toe aan de oorspronkelijke makers (de auteurs).

In Nederland is echter het werkgeversauteursrecht van toepassing, dat bepaalt dat een uitgever als maker (en dus rechthebbende) wordt aangemerkt voor zover het werk in loondienst is gemaakt. Ter aanvulling daarop is voor de verdeling van de Thuiskopievergoeding bepaald dat minimaal 20% van de makers in loondienst moet zijn.

De Thuiskopie-vergoeding heeft betrekking op kopieën die consumenten voor eigen gebruik maken. Daarnaast moet het gekopieerde werk uiteraard wel zelfgemaakte content bevatten.